کارتوگرافی

کارتوگرافی-نقشه نگاری-Cartographie-علم و هنر ترسیم نقشه های زمین است.

کارتوگرافی تمامی فعالیت های علمی/فنی و هنری با هدف تولید نقشه ها. و نمایشهای مرتبط بر اساس داده های _اندازه گیری های میدانی._عکس های هوایی_تصاویر ماهواره ای_مواد آماری_جمع آوری شده بوسیله نظامهای دیگر است.بعلاوه کارتوگرافی شامل مطالعه نقشه ها به عنوان مدارک علمی همراه با کاربری آنها می باشد. در این معنا، کارتوگرافی به کارتوگرافی خاص یعنی نمایش داده تا تکثیر و چاپ نقشه ها محدود می شود.

واژه کارتوکرافی دارای ریشه یونانی می باشد. و از کلمات χάρτης یا chartis به معنی MAP. و γράφειν یا graphein به معنی Write تشکیل گردیده است. کار ابتدایی کارتوگرافی جمع آوری اطلاعات از منابع مختلف برای تهیه نقشه و نمایش گرافیکی آن می باشد.

و جایگاه کارتوگرافی در فرآیند تولید نقشه بعنوان تمام کننده نقشه میباشد. از این جنبه کارتوگرافی با مجموعه خاصی از مسائل سرو کار دارد. و این مسائل به صورت تئوری و عملی بوده که اساساً. در همه فعالیت های تولید نقشه مشترک و معمول می باشند.

کارتوگرافی برای برآوردن درخواست های نسلهای جدید کاربران سازنده نقشه، بطور پیوسته تکامل یافت. قدیمی ترین نقشه های شناسایی شده مربوط به حدود 2300 قبل از میلاد هستند. که در لوح های گلی بابلیان نگهداری میشوند. اولین نقشه ها بصورت دستی با قلم مو بر روی پوست نبشته ها ساخته شدند.

و در کیفیت متنوع بودند و انتشار آنها محدود بود. اختراع قطب نما، ماشین های چاپ، تلسکوپ و غیره امکان شکل یافتن نقشه های دقیق تر. و قابلیت ساختن تکثیر دقیق را فراهم کرد.

کاربرد کارتوگرافی در نقشه برداری

فن یا حرفه ای است که با جنبه های فنی ساخت نقشه مثل ترسیم، و تکثیر نقشه سرو کار دارد. هسته اصلی فعالیت های حرفه کارتوگرافی در محتوا، هدف و استفاده از محصولات نهفته است.

در زبان انگلیسی واژه های Map making , Mapping و کارتوگرافی اغلب بجای یکدیگر استفاده می شوند. مثلاً در گزارش های سازمان ملل و کنفرانسهای کارتوگرافی به معنای عام آن برای هر فعالیتی بکار می رود که برای تهیه نقشه انجام میشود. اغلب برای تعریف کارتوگرافی و توصیف فعالیتی که توسط کارتوگراف انجام می شود تأکید می گردد. که کارتوگرافی یا نمایش و ساختار گرافیکی سرو کار دارد.

در درجه اول همه نقشه ها به جمع آوری اطلاعات پایه در مورد عوارض سطح زمین از طریق نقشه برداری توپوگرافی یا هیدروگرافی وابسته هستند. بنابراین اولین مرحله تهیه نقشه تولید و جمع آوری این اطلاعات می باشد. و نقشه های دیگر در مقیاس های کوچکتر می توانند از این اطلاعات بدست آیند و نقشه های تخصصی ممکن است بر پایه اطلاعات توپوگرافی بعنوان مرجع مکانی ساخته شوند.

نقشه هر نوعی که باشد ماهیت، کیفیت، تکمیل و بروز رسانی داده ها اساساَ مهم هستند. از نظر کاربر نقشه یک نقشه ممکن است به این علت بد باشد که اطلاعات تطبیقی با پدیده دارد یا ناقص بوده و یا اینکه بروز نباشد و یا نمایش گرافیکی آن ضعیف باشد. رضایت کاربر هم بستگی به اطلاعات و هم نمایش اطلاعات دارد.

بنابراین کارتوگرافی نمی تواند مستقل از منابع داده در نظر گرفته شده و یک نقشه خوب نمی تواند از طریق فعالیت های کارتوگرافی از منابع ناقص تولید گردد.

ارتباط بین منابع داده و کارتوگرافی را در داخل فرآیند ساخت نشان می دهد. اطلاعات مورد نیاز اولیه برای اهداف ساخت نقشه از طریق فعالیت های نقشه برداری وارد می گردد که شامل نقشه برداری های تخصصی مثل نقشه برداری زمین شناسی نیز میشود.

نقشه های موجود میتواند به عنوان یک منبع اطلاعاتی مستقیماً استفاده شود و کار دوباره بر روی این اطلاعات می تواند به عنوان شروع یک کار کارتوگرافی باشد. اطلاعات ثانویه نیز می تواند مستقیماً توسط کارتوگراف استفاده شود، اگرچه برای متخصص آن مرسوم تر است که با این اطلاعات سر و کار داشته باشد و اول این اطلاعات را پردازش نماید.

انواع محتوای نقشه عبارتند از محتوای اولیه _موضوع اصلی، محتوای ثانویه_نقشه های پایه، اطلاعات پایه ای نقشه و محتوای پشتیبان_اطلاعات حاشیه ای میباشد.

محتوای اولیه همان موضوع اصلی نقشه است. مثلاً زمین شناسی، ریخت شناسی زمین، تراکم جمعیت. برای نقشه توپوگرافی محتوای اولیه همه اطلاعات ترسیم شده است که به مساحت ترسیم وابسته هستند و شامل اسامی نیز می باشند.

محتوای ثانویه برای نقشه های موضوعی پایه توپوگرافی است. برای همه نقشه ها محتوای ثانویه گرید و گراتیکول را در بر می گیرد.

محتوای پشتیبان که به اطلاعات حاشیه ای مثل عنوان نقشه، راهنما، مقیاس خطی و … ارتباط دارد.

محتوای نقشه بر اساس امکانات طراحی داده برای تهیه نقشه به دو دسته تقسیم میشود.:

داده های پایه ای که از نقشه برداری زمینی، نقشه برداری هوایی، منابع آماری و… بدست می آیند.

واضح است توازن بین وظایف در مورد اطلاعات به کار برده شده و نمایش کارتوگرافی بسیار زیاد بین انواع نقشه های مختلف فرق می کند.

یک پروژه مهندسی مقیاس بزرگ یک نقشه برداری با جزئیات خیلی زیاد از یک سطح کوچک لازم دارد. در حالی که نمایش کارتوگرافی آن ممکن است خیلی سر راست و از نظر گرافیکی ساده باشد.

در عوض تکمیل یک نقشه جدید از عوارض گیاهی در سطح جهان در مقیاس کوچک، که نیاز به استفاده از منابع داده زیادی دارد، یک فعالیت طولانی است که نیاز به یک طراحی پیچیده چند رنگی دارد و از نظر فنی محصول پیچیده ای است. این موضوع بسادگی تنوع بزرگی از موارد پوشش داده بوسیله کلمه نقشه و ارتباط بین منابع اطلاعات، ساخت و کارتوگرافی نقشه را بازتاب می دهد.